Belgische en Burkinese melkproducenten : allemaal in hetzelfde schuitje
Vandaag is de dag begonnen op het ministerie voor Dierlijke Hulpbronnen. Daar vond een overleg plaats tussen melkproducenten uit het Noorden en het Zuiden en een aantal partners zoals l’interprofessionnelle of het Netwerk van boerenorganisaties van West-Afrika. Er was geen enkele politieke vertegenwoordiger aanwezig.
Eerst leek het alsof de gesprekken op niets zouden uitdraaien. Maar het tegendeel was waar. De bijeenkomst werd afgesloten met duidelijke en krachtige eisen.
In de eerste plaats vragen de Burkinese producenten een verhoging van de belasting op de invoer van melkpoeder, die vandaag een schamele 5% bedraagt. Het geld dat met die verhoging wordt geïnd, zou dan herverdeeld moeten worden om het lokale circuit te ontwikkelen. Twee vliegen in één klap voor Burkina Faso: de Europeanen moeten dan meer invoerrechten betalen, wat hen zal afschrikken om de lokale markt te overspoelen. Tegelijkertijd kunnen de Burkinezen hun lokale markt uitbouwen.
Met hun tweede aanbeveling sluiten onze collega’s uit het Zuiden zich aan bij onze eisen om de Europese markt te reguleren teneinde overproductie te voorkomen en een rechtvaardige prijs te waarborgen. Hun standpunt sterkt ons in ons verzet tegen de grote melkerijen en de Europese besluitvormers.
Ik had het niet verwacht, maar de aanwezige actoren hebben ook hun steun aan het lokale circuit uitgedrukt. En op een concrete manier. Zo willen ze dat de genodigden op alle officiële ceremonies lokaal geproduceerde melk en ervan afgeleide producten consumeren, waaronder ook Fairefaso, het nieuwe merk van fairtrademelk dat wij ondersteunen. Als al deze wensen werkelijkheid worden, zou het een grote stap vooruit zijn. Ik beeld me dan in dat onze politici hetzelfde zouden doen. De melk van Fairebel, ook een fairtrademelk, zou dan verdeeld kunnen worden in ziekenhuizen, scholen, rusthuizen en andere instellingen!
Duidelijke conclusie van de dag: de producenten uit het Zuiden en het Noorden delen dezelfde eisen. Onze landen verschillen als dag en nacht, en toch ondervinden de landbouwers er dezelfde problemen. En dat is niet enkel hoe ik erover denk. De Franse en Duitse landbouwers die aanwezig waren op deze bijeenkomst evenals de Burkinese vertegenwoordigers van de sector zeiden hetzelfde. Eendracht maakt macht! Dit soort bijeenkomsten bewijst dus zijn nut voor de ondersteuning van de familiale landbouw, waarvoor ik me nu al bijna tien jaar inzet.
Na een stevig bord rijst met kip zijn we teruggereden. Onderweg zijn we uit nieuwsgierigheid binnengegaan in een restaurant dat zuivelproducten serveert. De uitbaatster heeft ons een rondleiding gegeven ‘achter de coulissen’, waar ze elke dag 2000 zakjes degue bereidt, een mengeling van gesuikerde yoghurt met parelgierst. Nieuwe schok: alle yoghurt wordt bereid met ingevoerd poeder. Mijn oog viel op haar voorraad met tientallen zakken van 25 kg. Kortom, op twee dagen tijd heb ik twee tegengestelde werelden gezien: gisteren de lokale melk van Fairefaso, en deze namiddag het melkpoeder waarvan er honderden kilo’s worden ingevoerd.
Morgen is het Wereldmelkdag. Als alles goed gaat, zal ik dan de Burkinese minister van Landbouw ontmoeten. Ik ben zeker van plan hem aan te spreken en een aantal vragen te stellen.
Erwin
Delen opFacebookWhatsAppLinkedIn